مثانه عضوی میباشد که از داخل خالی است که داخل حفره لگن خاصره وجود دارد و دیواره های ماهیچه ای و قابلیت انعطاف آن سبب می شود تا حدود ۲ پیمانه ادرار در آن جمع آوری شود.
ادرار در کلیه ها تولید شده و بوسیله ی دو لوله باریک (حالب) وارد مثانه شده، دیواره مثانه چندین لایه دارد که بر اساس درگیری هر کدام از این لایه ها سرطان مثانه را مرحله بندی می کنند.
تومور مثانه به دلیل رشد سلولهای سرطانی در دیواره مثانه بوجود می آید که اکثر موارد به صورت یک توده گل کلمی پایه دار میباشد.
رشد سلولهای سرطانی می تواند به بیرون مثانه نیز گسترش یابد و یا حتی به اعضا دوردست پیشروی کند.
۱) سیگار یکی از اصلی ترین عوامل خطر برای سرطان مثانه می باشد ( به مقدار ۴-۵ برابر افراد عادی ) حتی در افرادی که در معرض دود سیگارهستند نیز احتمال خطر بسیار است.
۲) عفونت طولانی مدت با کرم انگلی “شیستوزما هماتوبیوم”
۳) قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی صنعتی ( مانندلاستیک ، صنایع رنگ، صنایع چاپ ، تولیدات گاز و قیر، صنایع پردازش آلومینیوم و آهن )
۴) افزایش سن ( این بیماری در افراد زیر ۴۰ سال نادر است)
۵) جنسیت این بیماری در مردان حدود ۳ برابر زیادتر از زنان اتفاق می افتد.
۶) عفونتهای طولانی مدت یا مکرر در قسمت مثانه
۷) نژاد در اشخاص سفید پوست بیشتر از سیاهپوستان اتفاق می افتد.
۸) مصرف میوه و سبزیجات احتمال خطر را کاهش می دهد و بر عکس نوشیدن قهوه زیاد احتمال خطر را افزایش می دهد.
۹) سابقه رادیوتراپی یا شیمی درمانی سبب زیادتر شدن خطر می شود.
۱) کاهش اشتها
۲) کاهش وزن
۳) دردهای استخوانی ودردهای ناحیه مقعد و یا ناحیه لگن
۴) تب
بهبود تومور مثانه به مهاجم یا غیر مهاجم بودن آن وابستگی دارد. برای تومور های غیرمهاجمی که سریع تشخیص داده می شوند پزشک اورولوژ سعی می کند تومور را از راه یک اشعه الکتریکی شدید که توسط سیستوسکوپ داخل مثانه می شود تخریب کند، این متد درمانی فولگوریشن نامیده می شود؛
برای تومور های با اندازه ی کوچک این متد تنها روش لازم میباشد و احتیاج به بقیه ی اقدامات نمی باشد یک روش درمانی دیگر شامل ریختن داروهای شیمی درمانی در داخل مثانه میباشد. این روش درمانی هیچ مشکل خاصی را برای شما ایجاد نمی کند.
تومورهای بزرگتر که به داخل عضلات دیواره مثانه راه یافته اند باید سریعا بوسیله ی عمل جراحی برداشته شوند.
برخی اوقات بخشی از مثانه یا همه ی آن برداشته می شود,این عمل جراحی سیستکتومی نام دارد.
اگر همه ی مثانه برداشته شود تحت بیهوشی، عمل صورت می گیرد. حالب ( مجرایی که ادرار را از کلیه به مثانه انتقال میدهد ) به بخشی از روده کوچک که ایلئوم نامیده می شود، وصل می شود تا ادرار از کلیه به ایلئوم هدایت شود. بعد سوراخی بر روی شکم ایجاد می شود تا ادرار از راه این مجرا از روده خارج شود. یک کیسه پلاستیکی ویژه نیز به این سوراخ وصل می شود.
بقیه ی اقدامات درمانی برای تومور های مهاجم از قبیل رادیو تراپی وشیمی درمانی برای تومور هایی میباشد که سلول های آن ها به خارج مثانه پیشروی کرده اند شاید درمان بیمار ترکیبی از درمان های ذکر شده باشد.
از طریق مجرای ادرار با دستگاه رزکتوسکوپ داخل مثانه شده و تومورهای سطحی را بر میدارند.
از راه سوند مواد شیمیایی به مثانه داخل میشود. این کار نقش پیشگیرانه و درمانی برای جلوگیری از عود و از میان بردن بقایای سلولهای تومورال سطحی دارد، که هفتهای یک بار و برای مدت 6 هفته استفاده میشود. مهمترین داروهای مصرفی در کموتراپی سرطان مثانه عبارتند از میتومایسین- C، تیوتپا، دوکسی روبیسین و BCG که BCG داروی انتخابی میباشد.
اصلی ترین دارو در شیمی درمانی سپس پلاتین است که به تنهایی میتواند باعث درمان 30 درصد از سرطانها باشد.
این متد در اصل برداشتن ارگانهای گوناگون واقع در قدام لگن میباشد که در مردان شامل مثانه با چربی اطراف، پریتوئن روی آن، پروستات و سمینال وزیکول میباشد.
که در آن قسمتی از مثانه با عمل جراحی برداشته میشود که این کار بهطور معمول در تومورهای منفرد بیشتر انجام میشود.
همانند بقیه ی فرم های سرطان، درمان سرطان مثانه نیز زمانی موفقیت آمیز خواهد بود که قبل از پیشروی آن به بقیه ی بخش های بدن درمان آغاز شود وبه همین خاطر است که سرطان باید هرچه زود تر تشخیص داده شود؛ پس اگر علائمی از سرطان مثانه را دارید هرچه سریع تر به پزشک خود مراجعه کنید. اگر تومور شما غیر مهاجم میباشد شانس درمان شما بسیار عالی میباشد، اگرچه باید به صورت منظم تست سیستوسکوپی را انجام دهید چون تومور های کوچک بیشتر اوقات برگشت پذیرند و احتمال گسترش و دست اندازی تومور جدید وجود دارد.
برداشتن تومور مهاجم به همراه قسمتی از مثانه سبب کوچک شدن اندازه آن می شود و این به این معنی است که حفره مثانه مقدار کمتری از ادرار را می تواند در خود جای دهد پس دفعات رفتن به دستشویی افزایش پیدا می کند.